Budowa kościoła w Choruli i pozostałych obiektów sakralnych

       Kierownik budowy pod koniec marca 1983 roku wraz z geodetami przystąpili do pierwszych prac. Dokonali oni wstępnego wyłonienia obiektu w terenie. Ze względu na duże wykopy i zasypywanie ich później gruzem przez budującą się cementownię nieco zmniejszono linie zabudowy kościoła. Na początku kwietnia geodeci pod kierownictwem pana Herberta Grabelusa wyznaczyli ostateczne wymiary i obszar budowli. W międzyczasie wypożyczono od firmy „ZREMB” z Odrowąża zbiornik na cement, w którym przechowywano materiał. Był on kupowany bezpośrednio od sąsiadującej cementowni. Cementownia eksportowała swoje towary transportem kolejowym. Na ścianach wagonów, których używano do transportu cementu zawsze zostawały resztki cementu, który później wydobywano z nich i sprzedawano jako cement luzem po nieco niższej cenie. Nadarzającą się okazję parafia wykorzystała, a przez to że na budowie był zbiornik na cement, nie miało to większego znaczenia, a jedynie przyniosło korzyści finansowe.

7 kwietnia odprawiono w Choruli mszę świętą o błogosławieństwo w pracach przy budowie kościoła, a 11 dnia tego miesiąca przystąpiono do pierwszych prac ziemnych.

W pierwszym etapie przystąpiono do kopania fundamentów (zdjęcia poniżej) i piwnic. Średnio kopano na głębokość 1,40 m. Grunt był piaszczysty, a wody gruntowe nie wystąpiły.

Prace przy kopaniu fundamentów.

Pracami na miejscu kierowali pan Józef  Wotka, a także pan Herbert Anioł. Prace, dzięki zapałowi wiernych, posuwały się bardzo szybko, mimo iż wszystkie prace ziemne wykonywano bez użycia ciężkiego sprzętu. Wszystko odbywało się w „ekspresowym” tempie,  także w niedzielę.

8 maja ksiądz proboszcz ogłosił, że wszystkie mury są już „ponad ziemią”, a nawet częściowo zrobiono stropy nad piwnicami. Pod koniec miesiąca gotowa była „gleicha” pod zakrystią i Domem Katechetycznym, a w czerwcu zaczęto murować ściany zewnętrzne. W związku z tym można było zaprosić księdza biskupa na uroczystość poświęcenia i wmurowania Kamienia Węgielnego. To podniosłe wydarzenie miało miejsce 26 czerwca 1983 roku, a było rzeczywiście uroczyste, gdyż naszą małą wspólnotę parafialną odwiedził tak dostojny gość jak kardynał Josef Ratzinger z Rzymu – prefekt Kongregacji Doktryny Wiary, który przebywał w naszej diecezji. Przyjechał  do nas wraz z księdzem biskupem Alfonsem Nossolem, podczas powrotu z pielgrzymki mężów i młodzieńców z Góry Świętej Anny i dokonali poświęcenia i wmurowania Kamienia Węgielnego (zdjęcie poniżej). Gdy mieszkańcy dowiedzieli się o tych zaskakujących, ale zaszczytnych odwiedzinach, w całej wsi się „zagotowało”. Przygotowano podium, wyłożono drogę chodnikami dywanowymi i oczekiwano na dostojnych gości.

Msza święta podczas uroczystości wmurowania

kamienia węgielnego

z udziałem kardynała J. Ratzingera.

Wieczorem wizytę zakończono uroczystą kolacją na plebani u księdza proboszcza w Kątach, na którą prócz honorowych gości zostali zaproszeni kapłani z dekanatu krapkowickiego .

W związku z poświęceniem i wmurowaniem kamienia węgielnego wydano akt erekcyjny, w którym możemy przeczytać:

Roku Pańskiego 1983 dnia 26.VI. w V niedzielę po Zesłaniu Ducha Świętego, kiedy Ojcem Świętym jest Jan Paweł II, Prymasem Polski, ks. kardynał Józef Glemp, Ordynariuszem diecezji opolskiej ks. Biskup Alfons Nossol, zaś biskupami pomocniczymi są – bp. Wacław Wycisk, bp. Antoni Adamiuk, bp. Jan Wieczorek, proboszczem parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Kątach jest ks. Gerhard Sobota...

...Będą tu trzy kamienie – jeden poświęcony przez Ojca Świętego Jana Pawła II na Górze św. Anny w dniu 21.VI br., drugi pochodzący ze starych fundamentów bazyliki konstantyńskiej Grobu Świętego w Jerozolimie, dar biskupa Jana Wieczorka i trzeci pochodzący z katakumb św. Kaliksta – dar ks. Prałata Franciszka Duszy z Otmętu...

...Kościół jest budowany systemem gospodarczym – z ofiar i składak parafian z Choruli i Kątów. Bardzo wielu mieszkańców z Choruli ofiarnie pracuje przy budowie kaplicy. Poświęcają swój wolny czas, nawet urlop, służą swoim sprzętem transportowym i innym... .