Grota ku czci Najświętszej Dziewicy

Kierując się nauką Kościoła Katolickiego, która przypomina o oddawaniu przez Kościół Najświętszej Dziewicy szczególnej czci  postanowiono, że na placu obok kościoła zostanie wybudowana grota. Ksiądz proboszcz, który miał grotę w swoim ogrodzie na plebani, widział w sąsiednich parafiach podobne budowle, podzielił się z parafianami pomysłem, aby wybudować i taką grotę w Choruli. Parafianie zgodzili się na to, zaakceptowali pomysł i od razu przystąpili do działania zmierzającego w tym kierunku. Nie poproszono architekta o zrobienie projektu groty, bo uznano, iż można by taką grotę wybudować samemu, bez pomocy projektanta. Założono, że grota, która ma stanąć na placu kościelnym, będzie przypominać grotę objawień Matki Bożej z Lourdes. W tym celu zgromadzono wiele obrazków i fotografii ukazujących grotę z Lourdes. Mimo tego proboszcz wraz z parafianami pojechali do pobliskich parafii, aby podpatrzeć, jak u nich wyglądają takie budowle. Grota w Choruli nie była czymś nowym, bo prawie w każdym kościele sąsiednim już taka budowla istniała. Dzięki temu można było wzorować się nie tylko na obrazku, ile na autentycznej budowli, a nawet zapytać o poradę sąsiednich kapłanów. Najbardziej do gustu przypadła grota w parafii św. Floriana w Żywocicach i na niej postanowiono się wzorować. Gdy został opracowany plan, zgromadzono materiały i zaczęto budowę. Prowadzącymi budowę groty byli, podobnie jak i kościoła, pan Józef  Wotka oraz Herbert Anioł. Przy budowie pracowało wielu mężczyzn, kobiet a także i młodzieży.

Podstawowy materiał, z którego jest zrobiona grota to kamień wapienny. Patrząc na grotę od przodu, widzimy kształt półkola. Na górze po prawej stronie jest wnęka, w której znajduje się figura Matki Bożej. Ściany  mają około metra grubości i wykonane są z kamienia wapiennego, podobnie jak cała grota. Pod figurą znajduje się miejsce przeznaczone na kwiaty, które ofiarowują Róże Różańcowe. Aby wejść do groty, należy pokonać dwa stopnie. Na środku w grocie znajduje się betonowy ołtarz, który pokryty jest płytkami z kamienia wapiennego. Płyta ołtarza jest wykonana z marmuru. Grota jest przeznaczona do trzech rzeczy. Przewidziano, że w przypadku dużej liczby wiernych podczas uroczystości odpustowych odprawiano by tam sumę odpustową. Sytuacja taka może się zdarzyć, gdyż do Choruli na odpust przychodzi pielgrzymka z macierzystej parafii Kąty Opolskie oraz przybywa wielu zaproszonych przez mieszkańców gości. W związku z tym wierni mogą się nie pomieścić w kościele, a że odpust w Choruli przypada zazwyczaj w maju, jest to już czas, gdy jest ciepło i taka możliwość była brana pod uwagę. Prócz tego w grocie miały być odprawiane nabożeństwa majowe i, w zależności od pogody, nabożeństwa różańcowe. Grota miała też być miejscem indywidualnej modlitwy.

Grota Matki Bożej z Lourdes.

Ze względu na cementownię przez wieś przemieszczało się wielu ludzi z kraju i z zagranicy, którzy przyjeżdżali po cement, wapno, albo zobaczyć jedną z największych cementowni w Europie Środkowej, dlatego grota ta miała też być dla nich taką małą „przystanią”, w której można na chwilę się zatrzymać i podziękować Matce Bożej za szczęśliwą podróż i prosić Ją o szczęśliwy powrót, opiekę. Wśród mieszkańców działa Koło Róż Różańcowych, które chcą w szczególny sposób poświęcić swoje życie Matce Bożej. Dlatego grota ma być miejscem ich spotkań na wspólnych czy też prywatnych modlitwach, nabożeństwach poświęconych Matce Bożej.

Do groty od drogi głównej na trasie Chorula - Górażdże prowadzi droga około 3 metrów szerokości wykonana z kostki brukowej. Przy samej grocie jest plac wyłożony kostką, na którym można postawić w czasie nabożeństw ławki czy krzesła. Grota jest umieszczona na tle lasu sosnowego. Wokół niej posadzono krzewy ozdobne, ustawiono donice z kwiatami, a resztę terenu obsiano trawą. Od części zewnętrznej grotę porastają krzewy pnące, które tworzą jej dodatkową oprawę.