Kościół - historia

Kościół jest oparty na formie spłaszczonego ośmioboku, tworzy zatem otwartą nawę, zapewniającą dobrą widoczność na ołtarz główny z każdego miejsca wnętrza. Posadzka nawy głównej jak i prezbiterium są podniesione nad poziom terenu. Część podpiwniczona pod prezbiterium stwarza możliwość wprowadzenia kanału nawiewowego, spełniającego funkcje grzewcze pod stopniami prezbiterium. Nad głównym wejściem do kaplicy znajduje się wieża, której podstawa została wykształcona w formie niewielkiej kruchty. Wejście na nią znajduje się na chórze. Część obiektu stanowiąca jego zaplecze wykształcona została w formie litery T. W bocznej ścianie nawy głównej znajduje się wyjście awaryjne, a w prezbiterium wejście do zakrystii. Drugie wejście do zakrystii jest od zewnątrz i prowadzi poprzez przewiązkę i przedsionek ze stopniami wyrównawczymi. Przewiązka jest zadaszona, podwyższona w stosunku do otaczającego terenu i stanowi ochronę przed deszczem i wiatrem dla oczekujących dzieci, młodzieży i starszych. Hol zaś jest miejscem, z którego można wejść do innych pomieszczeń.